FOAM 18-maart-2010

Deze week ben ik naar de nieuwe tentoonstelling in FOAM geweest van de fotograaf Mylou Oord. Het werk van deze fotograaf had voor mij 2 kanten. Aan de ene kant vond ik het leuk om dit soort werk te zien op een tentoonstelling in FOAM de foto's waren niet van een hoge kwaliteit als het gaat om de compositie kleur, vorm textuur enzovoort. De foto's gingen over een meisje dat haar leven of meer het opzoek zijn naar haar leven of identiteit probeerde te vangen met een aantal foto's. Aan de ene kant was dit razend intressant en ik vond het boeiend om werk te zien van iemand die probeert te shockeren aan de andere kant vond ik sommige foto's vergelijkbaar met wat je vind bij een vriendin/vriend op hyves. Wat ik weer niet helemaal vind kloppen. Maar dan kan je je ook weer afvragen als je het moment helemaal in scene zou zetten dat alles klopt, zou dat er dan niet voor zorgen dat het nep overkomt? Al met al vond ik de tentoonstelling niet zo intressant, wat ik boeiender vond was de discussie om het werk heen? waarmee moet je nu nog shockeren? we hebben al zoveel shockerende beelden/gebeurtenissen meegemaakt. Het is niet meer bijzonder of shockerend om te zien.